Uczniowie „jedynki” z Tucholi poznali historię sióstr elżbietanek w Tucholi [zdjęcia]

To była kolejna przygoda pełna ciekawych opowieści. Oglądając stare fotografie, uczniowie stwierdzić mogli, jak bardzo przez 100 lat zmienił się cały obiekt szpitalny. Zachwycił ich wystrój wnętrza kaplicy oraz znajdująca się w ogrodzie przyklasztornym Grota Matki Boskiej, przed którą zapaliły znicz i zaśpiewały pieśń maryjną, wszak to miesiąc maj.

Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety powstało w 1842 r. z inicjatywy 4 młodych sióstr zakonnych, które zdecydowały służyć chorym i ubogim, łącząc codzienną modlitwę z posługą człowiekowi. Patronką zgromadzenia jest od 1850 r. św. Elżbieta Węgierska.

Korzystając z darowizny tucholanki Anny Bünger (1895), którą był dom z ogrodem, Zgromadzenie zamierzało założyć w Tucholi szkołę dla dziewcząt i ochronkę (przedszkole), ale zdecydowano inaczej. Najpierw powstał szpital, który wyposażono w sprzęt medyczny i meble oraz przytułek dla biednych i opuszczonych.

Opieką nad chorymi i bezdomnymi zajmowały się siostry. Podczas rozbudowy obiektów szpitalnych powstała kaplica pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, którą poświecono w 1903 r. Kaplica posiada ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, stacje Drogi Krzyżowej, a na chórze organy. Na frontonie kaplicy (od ul. Nowodworskiego) znajduje się scena Golgoty. W sąsiedztwie kaplicy posadowiono dwie figury – św. Józefa i Najświętszego Serca Pana Jezusa, a w ogrodzie Grotę Matki Boskiej.

Fundatorami kaplicy, jej wewnętrznego i zewnętrznego wystroju, byli księża pochodzący z Koślinki (dawnej podtucholskiej wsi) i jej mieszkańcy oraz tucholanie. Kaplica była domem modlitewnym dla młodzieży uczącej się w Seminarium Nauczycielskim (w czasach zaboru i w okresie międzywojennym). Do dzisiaj służy wiernym i przynależy do parafii pw. św. Jakuba Apostoła.